دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۸۱۵۰
خبرگزاری صدا و سیما مرکز آبادان؛ در دعای روز هجدهم ماه رمضان بنده به خداوند عرض می‌کند: «خدایا مرا در این ماه به برکت‌های سحرهایش آگاه کن، و دلم را با روشنایی انوارش روشنی بخش.»
متن این دعا به این شرح است:
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ، وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ، وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ، بِنُورِکَ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خدایا مرا در این ماه به برکت‌های سحرهایش آگاه کن، و دلم را با روشنایی انوارش روشنی بخش، و تمام اعضایم را به پیروی آثارش بگمار، به نورت‌ای نوربخش دل‌های عارفان.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۸۱۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امروز با صائب تبریزی: بهوش باش دلی را به سهو نخراشی
به خاک راه تو هرکس که جبهه سایی کرد تمام عمر چو خورشید خودنمایی کرد فغان که ساغر زرین بی نیازی را گرسنه چشمی ما کاسه گدایی کرد خدنگ آه جگردوز را ز بیدردی هواپرستی ما ناوک هوایی کرد به مومیایی مردم چه حاجت است مرا؟ که استخوان مرا سنگ مومیایی کرد ازان ز گریه نشد خشک شمع را مژگان که روشنایی خود صرف آشنایی کرد بهوش باش دلی را به سهو نخراشی به ناخنی که توانی گرهگشایی کرد مرا به آتش سوزنده رحم می آید که زندگانی خود صرف ژاژخایی کرد به رنگ و بوی جهان دل گذاشتن ستم است چه خوب کرد که شبنم ز گل جدایی کرد هنوز خط تو صورت نبسته بود از غیب که درد صفحه روی مرا حنایی کرد خوش است گاه به عشاق خویش دل دادن نمی توان همه عمر دلربایی کرد نداد سر به بیابان درین بهار مرا نسیم زلف تو بسیار نارسایی کرد ز رشک شمع دل خویش می خورم صائب که جسم تیره خود صرف روشنایی کرد کانال عصر ایران در تلگرام
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!